A peste negra: azote da humanidade.

A mediados del siglo XIV, entre 1346 y 1347, estalló la mayor epidemia de peste de la historia de Europa. Desde entonces la peste negra se convirtió en una inseparable compañera de viaje de la población europea, hasta su último brote a principios del siglo XVIII. Sin embargo, el mal jamás se volvió a manifestar con la virulencia de 1346-1353. Por entonces había otras enfermedades endémicas que azotaban constantemente a la población, como la disentería, la gripe, el sarampión y la lepra, la más temida. Pero la peste tuvo un impacto pavoroso: por un lado, era un huésped inesperado, desconocido y fatal, del cual se ignoraba tanto su origen como su terapia; por otro lado, afectaba a todos, sin distinguir apenas entre pobres y ricos.
A mediados do século  XIV, entre 1346 e 1347, estalló la maior epidemia de peste da historia de Europa. Dende entón a peste negra converteuse nunha inseparable compañeira de viaxe da poboación  europea,hata su último brote a principios do século XVIII.
Sobre o orixe das enfermidades contagiosas, atribuían o mal a os miasmas, é dicir, a corrupción do aire provocada pola emanación de materia orgánica en descomposición, a cal imaxinaronse que a peste podía ter un orixe astrlóxico (xa fose a conxunción de determinados pranetas, os elipses ou ben o paso de cometas) o ben xeolóxico( como producto de erupciones volcánicas e movementos sísmicos que liberaban gases e efluvios tóxicos). Todos estos feitos considerabanse fenómenos sobrenaturais achacables a cólera divina polos pecados da humanidade.

ENTÓN COMO SE PROPAGOU ESTA EPIDEMIA?
No siglo XIX superouse a idea dun orixe sobrenatural da peste. O temor dun posible contaxio a escala planetaria da epidemia, que, que enton habíase extendido por amplias rexións de Asia, deu un forte impulso a investigación científica, e foi así como os bacteriólogos Kitasato e Yersin, descubriron que o orixe da peste era a bacteria yersinia pestis, que afectaba as ratas negras e a outros roedores e se transmitía a tavés dos parásitos que vivían en esos animais, en especial as pulgas, as cales inoculaban o bacilo a os humanos coa sua picadura. A peste era, pois, unha zoonosis, unha enfermidade que pasa dos animais a os seres humanos. O contaxio erea fácil porque ratas e humanos estaban presentes en graneiros, molinos e casas.

ONDE SE INICIOU ESTA PESTE?
O punto de partida situouse na cidade comercial de Caffa (actual Feodosia), na península de Crimea, a orillas do mar Negro. A peste negra de mediados do século XIV estendeuse rapidamente polas rexións da conca mediterranea e o resto de Europa en puoucos anos.